文科大唐
文科大唐最新章节：
“哈哈……已经出来了……好……”黑色烛龙眼睛微微一亮，有些断断续续的说道
杨毅云闻言加大了真火力度，但是不管他有多少真火，手中之茧似乎都能吞噬下去
此话一出，吴楠脸色大变，手中的茶杯咣当一声都掉落在地碎成了粉碎
然而沉闷的响声而起，剑气荡漾中整个山洞的寒气都被剑气震散
杨云帆甩了甩自己的拳头，然后从背后卸下灵宝大锤，捏在手里挥动了几下，一步步朝着裂天神鹰王走去
因为只有这两处地方，有真君，甚至真君以上的存在！这说明，这两处界域的天道完整，没有后遗症！
他在鹰扬山风眼处吐纳呼吸，磅礴的风系灵机正合他的属性，这是上天赐与他的福地
“火云剑宫，应该有不少的剑道功法，我可以好好学一学
“怎么了？我脸上有花儿？”杨毅云不解问彩神娘娘
这时唐家老仆将刚沏好的茶水断了上来，唐德荣挥手示意其退下，而后亲自斟了一杯茶，放在了康恪的面前
文科大唐解读：
“ hā hā …… yǐ jīng chū lái le …… hǎo ……” hēi sè zhú lóng yǎn jīng wēi wēi yī liàng ， yǒu xiē duàn duàn xù xù de shuō dào
yáng yì yún wén yán jiā dà le zhēn huǒ lì dù ， dàn shì bù guǎn tā yǒu duō shǎo zhēn huǒ ， shǒu zhōng zhī jiǎn sì hū dōu néng tūn shì xià qù
cǐ huà yī chū ， wú nán liǎn sè dà biàn ， shǒu zhōng de chá bēi guāng dāng yī shēng dōu diào luò zài dì suì chéng le fěn suì
rán ér chén mèn de xiǎng shēng ér qǐ ， jiàn qì dàng yàng zhōng zhěng gè shān dòng de hán qì dōu bèi jiàn qì zhèn sàn
yáng yún fān shuǎi le shuǎi zì jǐ de quán tou ， rán hòu cóng bèi hòu xiè xià líng bǎo dà chuí ， niē zài shǒu lǐ huī dòng le jǐ xià ， yí bù bù cháo zhe liè tiān shén yīng wáng zǒu qù
yīn wèi zhǐ yǒu zhè liǎng chù dì fāng ， yǒu zhēn jūn ， shèn zhì zhēn jūn yǐ shàng de cún zài ！ zhè shuō míng ， zhè liǎng chù jiè yù de tiān dào wán zhěng ， méi yǒu hòu yí zhèng ！
tā zài yīng yáng shān fēng yǎn chù tǔ nà hū xī ， páng bó de fēng xì líng jī zhèng hé tā de shǔ xìng ， zhè shì shàng tiān cì yǔ tā de fú dì
“ huǒ yún jiàn gōng ， yīng gāi yǒu bù shǎo de jiàn dào gōng fǎ ， wǒ kě yǐ hǎo hào xué yī xué
“ zěn me le ？ wǒ liǎn shàng yǒu huā ér ？” yáng yì yún bù jiě wèn cǎi shén niáng niáng
zhè shí táng jiā lǎo pū jiāng gāng qī hǎo de chá shuǐ duàn le shàng lái ， táng dé róng huī shǒu shì yì qí tuì xià ， ér hòu qīn zì zhēn le yī bēi chá ， fàng zài le kāng kè de miàn qián
